Her zaman mı iki yüzlüydü insan
Yoksa bir çıkış noktası mı vardı
Doğru diye sanılan
Kaçınılan günahlar
Ve gözümüzün içine baka baka söylenen
Sineye çekilen yalanlar

Gözlerimiz kördü belki de
Saflıktan
Ya da sevgiden
Peki ya güven
O inşası en zor olandı zaten
Tamamlanınca yıkılmayan
Öncesinde oldukça kırılgan

İnsan olmuştu idare sanatının aktörü
Kullanılacak bir araç
Sevilecek bir obje

Haliyle “Mantık” oldu acımasızlık
“Güç” ise umursamazlık
Boğulduğumuz anlam kargaşasında
Kendini denizde sanıp
Yüzeyde çırpınan
Balıklardan farksızdık

23.03.2018