Nemli bir yaz günü
Güneş yakıyor cildimi
Kavuruyor zihnimi
Huzur kendi karanlığımda gizli

Uzaydayım düşlerimde
Alevlere daha yakın
Dertlerimden ise ışık yılı uzaklıkta
Keyif sürüyorum

Sanıyordum ki
Koptum zincirlerimden
Arındım yüklerimden
Ama yanılıyordum
Boşlukta kaybolmuştum

Aşk mı yoksa keder mi olmalıydı
Yüreğimi kaplayan
Zihnimi mahkumiyeti altında tutan
Yolumu aydınlatan

Ruhumda esir olmak yerine
Duygular eşlik etmeli mantığıma
Bulmalıyım mutluluğu
Gökyüzünün altında

03.06.2018, 01:15